(По мотиву стихотворения Чеслава Милоша) Встает заря! с волной залива споря, Вершины спящих сосен пробуждает. Река, что под мостом, сливаясь с морем, Звучанье флейты мне напоминают. Вдали – развалины. Предутренняя дымка Сжимает арками чуточные фигуры, Мелькнёт в руинах алая косынка Звучанием рассветной партитуры. SZCZĘŚCIE Jak ciepłe światło! z różowej zatoki Choiny masztów, odpoczynek lin We mgłach poranka. Tam, gdzie w wody morza Sączy się strumień, przy mostku, dźwięk fletu. Dalej, pod łukiem starożytnych ruin Widać maleńkie postacie, Jedna ma chustkę czerwoną. Są drzewa, Baszty i góry o wczesnej godzinie